RİZELİ YAZARIN KİTABI VERA ÜZERİNE NOTLAR

İrfan Coşkun’u sade bir dil ve akıcı bir üslupla edebiyatımıza kazandırdığı şiirleri için tebrik eder, kaleminin daima bu mihrak üzerinde eserler vermeye devam etmesini dilerim.

İrfan Coşkun’un birbirinden değerli yüzden fazla şiiri ihtiva eden Vera adlı şiir kitabı evrensel ve bireysel temalarıyla şairin incelikli bakışından ruh dünyası ile insanı ele alıyor. Sevgi, aşk, vefa, maziye özlem, yalnızlık, ayrılık, yaşlılık, ölüm vb. pek çok duyguyu yansıtan şair, kendi yaşamının izleklerine de şiirlerinde yer veriyor. Geçen zamanla birlikte değişen, yok olan kıymetleri adeta yaşama ve yaşatma arayışındaki şair, modernleşen toplum yaşamına karşı geleneği savunmaktadır. Bazı şiirlerinde günümüz dünyasının ben merkezli bakış açısına, moda ve kapitalist tüketim toplumunun ben merkezli bakış açısına tenkit niteliğindeki yaklaşımları, şairin sadece kendi duygu dünyasının his ve inceliklerinde hapsolmadığını; şair ve yazarın duyguların olduğu kadar toplumun da sözcüsü olduğunu göstermesi açısından dikkate değerdir.  Coşkun’un şiirlerinin imge dünyasını oluşturan bir diğer önemli husus mekânlardır. Şair, doğup büyüdüğü Karadeniz’i “ahşap ev”, “karalahana çorbası”, “ahşap kaşık”, “bakır bakraç” gibi bölgeyi simgeleyen unsurlarla; üniversite eğitimi gördüğü Ankara’yı ruh dünyasında iz bırakan duygu ve düşünce atmosferi ile yansıtır. Türk şiirinin klasik döneminden günümüze kadar pek çok şairin mısralarını süsleyen İstanbul da yine onun şiirlerinde duyguların aynası olan bir şehir olarak yansıma bulur.  Şair öznenin şiirlerinde sevgi / aşk duygusu hem beşeri hem de ilahi boyutları ile dikkati çeker. Sevgili; bazen dünyayı yaşanılır, katlanılır kılan bir ses, bazen de hatırlanan zarif bir imgedir. Kavuşma ümidi, mutluluk, ayrılık, hasret ile bütünleşen sevgilinin çeşitli vasıfları, şairin incelikle işlediği mısralarda ön plana çıkar. Hakikat arayışı peşindeki şair özne, Tanrı’nın tabiatta, kainattaki tecellisini yücelterek bâki sevginin O olduğunu vurgular; şükür duygusu ile O’nu tebcil eder.  Vera’da “anne” üzerine yazılmış olan şiirler, yekun ve duygu derinliği açısından oldukça yoğundur. Şair özne bu şiirlerde hüzün, sevgi ve merhamet duygularını derinlemesine işler. Anne, bu şiirlerde yaşamın mihraklarından biri, kaybedildiği için hasret duyulan yitik bir cennet ve yaşamın çirkinliklerinden, acımasızlıklarından kaçıp sığınılmak istenilen huzur menşeidir. Şair, biyorafik yaşantısına yer vermekle birlikte “anne” temi etrafında kurguladığı şiirlerini “annelik”, “annesizlik”, “anneyi kaybetme”, “anneye özlem” vb. kavramlar etrafında genişletir. Nitekim, bu şiirlerde de sadece öznel duygularına hapsolmaz; merhamet duygusuyla toplumsal bir bakış açısına yükselerek yetimhanelerdeki annesiz çocukları da unutmaz.  İrfan Coşkun’u sade bir dil ve akıcı bir üslupla edebiyatımıza kazandırdığı şiirleri için tebrik eder, kaleminin daima bu mihrak üzerinde eserler vermeye devam etmesini dilerim.  Prof. Dr. Orhan Kemâl TAVUKÇUOĞLU