Geçenlerde bir haber gördüm. Tereyağı yiyenlerin ölüm riski daha fazla diyordu haberde. Ölüp gidecekler dememek için ölüm riski fazla dediklerini hemen anladım tabii. Bunu görünce aklıma Hopalı pideci Hızır Dayı geldi. Bir haber için gittiğimiz Hopa’da karnımız acıkınca ne yiyelim derken bizim Turan Şentürk, Hızır Dayı’ya pide yemeye gidelim dedi. Biz dünden razıydık. Hemen düştük yola ve birkaç dakika içinde dükkâna attık kendimizi. Peynirlilerimizi sipariş verdik ve sohbete koyulduk. Yanımıza gelen kısa boylu bu tıknaz adama en önce yaşını sorduk. 92 deyince iyice şaşırdık. 70 – 75 yaşlarında gösteriyordu. O yaşlarda oğlu varmış ve o da pideleri fırına veren adammış. Düşünüp taşınırken bu adamla röportaj yapıp TRT’de yayınlamak geldi aklıma. İzin istedik ve hemen kameramızı hazırlayıp mikrofonu uzattık Hızır Dayı’ya. Önce “Parayı alırım ha” dedi. Şaşırdık; “Para almayacak olsan biz o pideyi yemeyiz zaten” deyip onu rahatlattık. Demek ki böyle yapıp pideleri bedavaya getirenler oluyormuş. Röportajın bir yerinde ona bu kadar uzun yaşamanın sırrını sordum. Hızır Dayı’nın ilk cümlesi, o sevimli şivesiyle şu oldu: Her gun iki yuz gram tereyağı yeyirum; sen yemeyi misun”   Tereyağı yiyenin ölüm riski yüksektir haberini okuyunca Hızır Dayı’ya rahmet okumak geldi içimden.   Pidelere gelince, ben burada yazdıklarımdan ne kadar karnınız doyar ve zevk alırsınız bilemem ama Hızır Dayı’nın peynirlisi bir başka âlem. Sadece peynirli mi, kavurmalısı da, kıymalısı da karışığı da öyle… Peynirli pidenin ortasında büyük bir peynir gölü oluyor. Size yarım boş bir pide daha getiriyorlar. Onu peynir gölüne batırıp bir süre eğlendikten sonra pide de biraz soğuyup yenecek kıvama geliyor. Ondan sonra kilolarınıza kilo katmaya başlayabilirsiniz.  Hızır Dayı, bizden sonra birkaç yıl daha yaşamış. Şimdi hayatta değil. Ona rahmet dileyelim ve durup dururken iştahınızı biraz kabarttığımız için affınıza sığınalım. Acıktık mı ne? Acıkınca insanlar hep böyle yemek konuşuyor galiba.  Muhabbetle efendim!